آثار شاخص تاریخی و گردشگری شهرستان مرودشت

شهرستان مرودشت

شهرستان مرودشت با وسعت 3687 کیلومتر مربع هشتمین شهرستان استان فارس محسوب می شود که در محدوده جغرافیایی 52 درجه تا 53 درجه و 36 دقیقه طول شرقی و 29 درجه و 39 دقیقه تا 30  درجه و 37 دقیقه عرض شمالی واقع شده است . ارتفاع آن از سطح دریا 1620 متر بوده و با داشتن سه شهر ، چهار بخش و 14 دهستان 460000  نفر را در خود جای داده است و  با فاصله حدود 45 کیلومتر از شیراز در ضلع شمالی استان فارس قرار دارد و از شمال به شهرستان پاسارگاد ، از جنوب غربی به شهرستان سپیدان ، از جنوب به شهرستان شیراز و از شرق به شهرستان ارسنجان محدود می گردد. پیشینه تاریخی این شهرستان با تعداد 250 اثر ثبت ملی و 10 تفرجگاه طبیعی و 6 منطقه نمونه گردشگری بنا به مستندات به دوران ایلامی و هخامنشی مرتبط است . براساس اعتقاد اهالی نام منطقه قبلاً "مرغ دشت" یعنی مرغزار بوده است و " ابن بلخی" سیاح قرن 6 هجری آن را به نام " دشت مرو" در فارسنامه خود یاد کرده است و در منابع آمده است که" مرو" نام یکی از محلات استخر بوده و شایان توجه است که علت عمده تشکیل منطقه شهری در این دشت همان تأسیس کارخانه قند   می باشد و سایر علل را می توان اسکان عشایر( تخته قاپوکردن)،ترانزیت، حمل و نقل جاده ای و رشد صنایع در حوالی شهر ذکرکرد . اما بی تردید این دشت خوش آب و هوا به دلیل شرایط اقلیمی و جغرافیایی و نیز جریان دو رودخانه در سطح آن از گذشته های دور همواره مرکز تجمع و محل استقرار جمعیت انسانی بوده است و یا فته های باستان شناسی از تپه های" باکون" ، "جری" ،" موشکی" ،  " شقا " و ... دلیل این مدعاست ، حتی برخی نقاط همچون" اشکفت گاوی" با قدمتی حدود 27000 سال در حوالی کارخانه سنگ شکن پتروشیمی از دوران پارینه سنگی آثاری را در خود جای داده است . در پس زمینه مرودشت شهری قرار گرفته که روزگاری بانوی شهرهای ایران بوده ، یعنی" استخر" (اسطخر) که از 5 قرن پیش از میلاد تا 10 قرن بعد از میلاد دایر و معمور بوده و به ویژه از دوره ساسانیان اهمیتی به سزا داشته است چنان که معبد آناهیتای آن و موبدش ساسان و داستان تاجگذاری" یزدگرد سوم" هماره زینت بخش تاریخ ایران باستان بوده است. این شهر بعد از تسخیر اعراب علی رغم نابسامانی اوضاع، زمان تا قرن 5 هجری که" ابوکالیجاردیلمی" برج و بارویش را با خاک یکسان کرد و اهلش را به شیراز کوچاند به حیات خود ادامه می داد تا در این زمان به کلی از خاطره ها فراموش شد. هرچند در طی همین مدت علمای اسلامی از دل این شهر برخاسته اند . از جمله" ابوالقاسم ابراهیم بن محمد" ملقب به" استخری" سیاح معروف در قرن 4 هجری صاحب کتبی چون" صور الاقالیم" و" مسالک الممالک" ، "حسن بن احمد بن یزید استخری" که در سال 328 هجری وفات یافته و قاضی شهرهای قم و سیستان بوده ." سیبویه" نحوی را هم نوشته اند اهل همین شهر بوده است . شهر مرودشت فعلی از سال 1314 همزمان با احداث کارخانه قند شکل گیری آن آغاز گردیده و در 70 سال به بزرگترین شهر بعد از مرکز استان مبدل شده است . این شهرستان دارای دو رودخانه ی مهم و پر آب به نام" کر "و "سیوند" می باشد که "سد درودزن" بر روی رودخانه کر احداث شده و این دو رودخانه پس از مشروب کردن زمین های کشاورزی کامفیروز – رامجرد – سیدان – نقش رستم با هم تلاقی پیدا کرده و به" دریاچه بختگان" می ریزد. مرودشت دارای جاذبه های تاریخی ،‌ طبیعی و زیارتی بی شمار و منحصر به فردی است که 6 منطقه نمونه گردشگری آن به این شرح است: مناطق تنگ بستانک ( بهشت گمشده ) ، سد درودزن ، بقعه متبرکه حضرت ایوب نبی ، تنگ خشک ، امامزاده سید محمد (ع) معروف به سلطان ولایت و تخت جمشید . علاوه بر این مناطق جاذبه های گردشگری دیگری نیز در مرودشت وجود دارد که هر ساله پذیرای تعداد کثیری از گردشگران از سراسر جهان نیز می باشد ، چون آثار تاریخی پاسارگاد ، نقش رستم ، نقش رجب ، شهر استخر ، پل تاریخی خان و بندامیر ،‌تل باکون ، اشکفت گاوی ، تل مادآباد ، تنگ بلاغی ،‌استودان ها ،‌کاروانسرای مایین و .... جاذبه های طبیعی : چشمه ابوالمهدی ، چشمه تیره باغ ، باغ بدره ی سیدان ، تنگ الله اکبر ، تنگ چاهو ،‌ سرآسیاب سیدان ،‌چهل دختران ، قصر قلات و ...  .

جاذبه های زیارتی نظیر : امامزاده اسحاق (ع) ،‌ امامزاده حسین ( ع) ،  امامزاده شاه غیب ،‌ امامزاده عقیل (ع)  و امامزاده صفی الدین (ع)

شهرستان مرودشت در یک نگاه :

موقعیت : شمال فارس ، وسعت 3687 کیلومتر مربع

جمعیت : 460000  نفر ، شهری و روستایی

فاصله تا مرکز استان: 45 کیلومتر

ارتفاع از سطح دریا : 1620 متر

تعداد شهر : 3 شهر ( مرودشت ، سیدان ، مشهد بیلو )

تعداد بخش : 4 بخش ( مرکزی ، درودزن ، سیدان ، کامفیروز )

تعداد دهستان : 14 ( مرکزی 6 ، درودزن 3 ، سیدان 2 ، کامفیروز 3 )سابقه تاریخی : در دوره هخامنشیان پایتخت باستانی ایران بوده که 28 دولت تحت سلطه آن بوده است  راه اصلی : 228 کیلومتر

راه فرعی : 140 کیلومتر راه شوسه : 80 کیلومتر

راه روستایی : 410 کیلومتر جاذبه های شاخص تاریخی و طبیعی این شهرستان با هم می خوانیم : مجموعه آثار تاریخی تخت جمشید – مجموعه آثار تاریخی نقش رستم – مجموعه آثار تاریخی شهر استخر – تخت طاووس – بنای تاریخی پل خان – معدن سنگ مجدآباد  ( هخامنشی ) – معدن سنگ سیوند – امامزاده سلطان ولایت – بقعه ایوب نبی – بهشت گمشده – آبشار حصار دشتک – تیره باغ – سد درودزن – باغ بدره سیدان – تنگ خشک سیوند – سرآسیاب و قره قلات سیدان – سد سنگی داریوش – استودان های سنگی کوه رحمت – کتیبه های ساسانی حاجی آباد – تل باکون – تل سبز – تل مادآباد

1- تخت جمشید :

در سال 520  (ق.م) به فرمان داریوش همان هنرمندان و مباشرانی که کار ساختمانی شوش را به انجام رسانده بودند برای ساختمان" آپادانه" به تخت جمشید احضار شدند و بزرگترین پایتخت جهان در تخت جمشید تقریباً از روی نمونه ای که در شوش ساخته شده بود منتهی عظیم تر و باشکوه تر ساخته و پرداخته گردید. نام اصلی این بنای معظم به روایت سنگ نوشته خشایارشا روی جرز درگاه های کاخ دروازه ملل و به گواهی الواح عیلامی مکشوفه از خزانه و باروی تخت جمشید (پارسه) می باشد که در میان یونانیان   "پرسه پولیس" – "پرسپولیس" خوانده می شد. اما نام " پارسه" با فرو پاشی اش از یاد ایرانیان رفت به گونه ای که در دوره ساسانی آن را " صد ستون" می خواندند  و بعدها  خاطره ای از این نام در میان مردم فارس به صورت چهل ستون و چهل منار ماند و (ژزفاباربارا) که در سال 1474 آثار را دیده آن را "چل منار"( چهل منار) خوانده است .

الف : این اثر 125 هزار متر مربع وسعت داشته و از 5 بخش شامل :

1- کاخ های تشریفاتی

2- سرای نشیمن و کاخ های کوچک اختصاصی

3- خزانه های شاهی

4- دژ و باروی حفاظتی

5- کتیبه ای بر روی دیوار ضلع جنوبی که نشان می دهد پیش از تخت جمشید هیچ اثر و بنایی در این مکان وجود نداشته است .

ب : ساختمان های موجود در این مجموعه عبارت اند:

1- کاخ کوچک یا دروازه ملل ، دارای چهار ستون

2- آپادانا بزرگترین کاخ موجود بر روی صفه.

3- کاخ داریوش از نخستین کاخ هایی است که بر روی صخره صفه تخت جمشید بنا شده است . این کاخ را کاخ تچر و تالار آیینه نیز گفته اند.

4- کاخ صدستون یا تالار صدستون

5- کاخ یا دروازه نیمه تمام

6- خزانه تخت جمشید

7- کاخ سه دری یا تالار شورا

8- چاه سنگی

9- آرامگاه اردشیر دوم و سوم

10- کاخ خشایارشاه معروف به هدیش

11- کاخ اندرونی یا حرمسرا، موزه کنونی تخت جمشید ، این مجموعه ی بی نظیر تا سال  330 ( ق . م) که در آتش انتقام اسکندر مقدونی سوخت پا برجا بود و کارهای ساختمانی در آن انجام می گرفت .  

دروازه ملل تخت جمشید:

زمانی که پلکان ورودی را پشت سر گذاشته و بالای صفه قرار می گیریم ، اولین بنا یی که روبروی ما قرار دارد، بنای دروازه خشایارشاه یا دروازه ملل است ، که دارای سه درگاه در اضلاع غربی و شرقی و جنوبی می باشد . درگاه غربی به دو جرز گاو بال دار عظیم الجثه، مزین شده است و درگاه شرقی به دو جرز که با حیوان افسانه ای بنام " ابوالهول" را با سر انسان نشان می دهد و درگاه جنوبی به طرف حیاط شمالی کاخ آپادانا قرار دارد . این بنای با شکوه به دستور خشایارشاه ساخته شده است .

کاخ آپادانا تخت جمشید:

کاخ آپادانا که دارای یک تالار مرکزی با 36 ستون به ارتفاع حدود 20 متر می باشد و چهار ایوان در چهار جهت اصلی کاخ با ستون های مرتفعی ساخته شده اند . دو پلکان در قسمت شمالی و شرقی این کاخ با نقوشی فراوان از شاهکارهای حجاری دوران هخامنشی می باشد . این کاخ به دستور داریوش اول شروع به ساخت گردیده و در زمان حکومت خشایارشاه تکمیل شده است .

نقش شیر گاوشکن تخت جمشید:

نقش شیر گاوشکن یکی دیگر از شاهکارهای حجاری این دوران به شمار می رود ،  بر روی پلکان های تخت جمشید این نقوش حجاری گردیده است و آمدن بهار را نوید می دهد .

2-  ویرانه های شهر استخر :

بزرگترین و معظم ترین شهر باستانی ایران که از حدود پنج قرن پیش از میلاد تا ده قرن بعد از میلاد دایر و معمور و مرکز سیاست و تجارت و مقر روحانیون و مؤبدان و دستوران بوده است شهر استخر است که اینک خرابه های آن در 7 کیلومتری شمال تخت جمشید دست چپ جاده قرار دارد و آثاری چند از دروازه های سنگی و کاخ های ویران شده با ستون های آن موجود است . از ساختمان شهر استخر-که از چه تاریخی شروع شده ، اطلاعی در دست نیست . آثاری که بتوان تاریخ صحیح آن را تعیین نمود ضمن کاوش های به دست آمده و اشیایی که در آن جا کاوش شده مربوط به دوره های هخامنشی و ساسانیان و اسلام است ولی از آب فراوان و اراضی زراعتی موجود در آن حدود می توان حدس زد که از سالیان دراز آباد بوده است. از دوران سلوکی نیز چند ته ستون ساده و تعدادی سر ستون به شکل" لوتوس" باقی مانده است. در زمان ساسانیان که ولایت پارس به پنج کوره تقسیم می شد مرکز آن ها شهر استخر بوده است.

3- نقش رجب (( نقش قهرمان)) :

در شمال تخت جمشید نقوشی از اردشیر بابکان و شاپور اول در پس رفتگی کوه حجاری شده است که به نقش رجب معروف است؛ دلیل نامیده شدن آن به این نام برما روشن نیست فرصت الدوله در آثار العجم خود آن را نقش قهرمان نیز نامیده است نقش رجب دارای 3 نقش برجسته از اردشیر بابکان و شاپور اول علامت خاندان او و شخصیت های بزرگ دوره اردشیر است . " موربه" و" اوزلی" در سال های 1811 و 1812 موفق به تشخیص سه نقش در دامنه کوه رحمت شدند و" فلاندن" و "دیولافوا" و همسرش" زاره" و" هرتسفلد" پس از آن محل نقش رجب را بررسی کرده و تشخیص آنها را تأئید کرده اند .

4- تخت گوهر یا تخت رستم :

در نزدیکی نقش رجب و در مسیر آثار تایخی نقش رستم تخت سنگ هایی منظم به صورت ناتمام وجود دارد که به تخت رستم معروف است که بنا به گفته "هرتسفلد" خرابه های آرامگاه ناتمام "کمبوجیه" است.

5- نقش رستم :

کوه حسین ( نقش رستم ) یکی از جایگاه های مقدس و مورد احترام ادوار باستانی بوده که مردم برای زیارت آن و قبور شاهان خود و دیدن آتشکده ونذر و نیاز به آن جا می آمده اند و در نتیجه از هزاران سال پیش از میلاد این محل آباد و تا اواخر دوره ساسانیان دارای اهمیت بوده است . وجود نقوش عیلامی اهمیت این کوه را از قدیم الایام می رساند و این خود سبب شده که شاهان هخامنشی آرامگاه ابدی خود را در آن جا بسازند و ساسانیان نیز آثاری از خود نقش نمایند.  برجسته ترین آثار دوره هخامنشی در نقش رستم عبارت اند از : قبور شاهان و ساختمان مکعب سنگی معروف به کعبه زرتشت  .

در این مکان  مقبره های داریوش اول ( 465-485) خشایارشاه اول ( 465-485) اردشیر اول (424-465) و داریوش دوم (405-424) با نمای صلیبی شکل وجود دارد . از دیگر آثار، 8 نقش برجسته مربوط به شاهان ساسانی می باشد . اما قدیمی ترین اثر موجود در این مکان نقش برجسته عیلامی است که متعلق به اواخر هزاره دوم( ق . م ) تا 700( ق . م)    می باشد و یک خدا و الهه عیلامی را در حالت نیم رخ چپ و نشسته بر تخت مزین به نقوش مار نشان می دهد .

6 - قلعه استخر(کوه قلعه استخر) :

قلعه استخر از قلعه های معروف و تاریخی است که در انتهای شمال غربی جلگه مرودشت قرار گرفته است ،این کوه و دو کوه دیگر ( قلعه شکسته و اشکنون ) در مجاور یکدیگر و مثل سه گنبدان قرار گرفته اند که از هر کجای دشت مرودشت، ابرج و رامجرد قابل رؤیت هستند . عضدالدوله دیلمی در آنجا چند حوض جهت نگهداری آب باران ساخته که بزرگترین آن ها 51 متر طول ، 20 متر عرض و تقریباً 6 متر عمق دارد. هم اکنون در بالای این قلعه درخت سروی با قامتی افراشته وجود دارد که می توان قدمت آن را حداقل به هزار سال تخمین زد " محیط ساقه آن 1/4 متر است" این درخت هم اکنون پیرترین موجود زنده در دشت مرودشت است. این قلعه در طول تاریخ همواره به عنوان محلی برای گردشگران بوده است. در فارسنامه ابن بلخی راجع به این سه گنبد چنین آمده است : « جمشید سه قلعه بساخت در میان شهر و آنرا سه گنبدان نام نهاد ، یکی قلعه استخر و دوم قلعه شکسته و سوم قلعه اشکنوان . بر قلعه استخر خزانه داشتی و بر شکسته فرش خانه و اسباب آن و بر اشکنوان زرادخانه » هم در جای دیگر می نویسد : « در جهان هیچ قلعه قدیم تر ازین قلعه نیست و هر احکام کی صورت بندد آنجا کرده اند و به عهد پیشدادیان آنرا سه گنبدان گفتند و دو قلعه دیگر را که نزدیکی آنست یکی قلعه شکسته و دیگر قلعه اشکنوان ، و این هر دو قلعه ویران است».

7- کاروانسرای مائین :

کاروانسرای مائین یکی از جلوه های معماری است که در حومه شهرستان مرودشت ، درنزدیکی روستای گرم آباد و در روستایی به نام  مائین واقع شده است و احتمالاً متعلق به اواخر عهد صفویه می باشد. بنا دارای یک حیاط مرکزی است که چهار طرف آن را چهار ایوان با دهانه قوسی تیز احاطه کرده اند و در هر طرف هم اتاق هایی با رواق های سنتی دیده می شود. مصالح بکار رفته در آن ملات ساروج یا آهک ، آجر و سنگ است که طرح را به دو شکل منظم و تراشیده و بدون تراش در ازاره ها و کف فرش حیاط مرکزی به کار برده اند . درون دیوار اتاق های بنا بخاری تعبیه شده است که از مشخصه های معماری عصر صفوی است . این کاروانسرا که به سبک ساختمان های واقع در دشت ساخته شده است  سال ها مورد استفاده بوده و به لحاظ استقرار در مسیر ورودی اقلید ،آباده و اصفهان در دوره های قبل مکرر تعمیر و بازسازی شده است .

8- پل خان :

پل خان در استان فارس واقع در 3 کیلومتری شهرستان مرودشت بر روی رودخانه کر و در مسیر  شاهراه شیراز ـ‌ اصفهان قرار گرفته است . این پل در سال 1620 میلادی در زمان احداث جاده ی کاروان روی اصفهان به بندر عباس از طریق شیراز - لار ،آغاز شد که تکمیل آن تا سال 1672 میلادی انجام گرفت . ساخت این پل در دوره صفویه به فرمان" امامقلی خان" فرزند" الله وردیخان" والی شیراز صورت گرفت.

9- تل های تاریخی باکون 1 و 2 :

در فاصله  حدود 3 کیلومتری جنوب غرب تخت جمشید  و در وسط مزارع، تپه های باکون الف و ب به فاصله تقریبی 1000 متر از یکدیگر قرار گرفته اند . که از لحاظ شکل همانند سایر تپه های ماقبل تاریخی مکشوفه در اکثر نقاط ایران از قبیل تپه سیلک کاشان ، گیان نهاوند ، جعفرآباد شوش ودامغان می باشند . این تپه ها در موقعیت '53 ° 52 طول جغرافیایی و '55 ° 29 عرض جغرافیایی واقع شده اند 1612 متر از سطح دریا بلندترند و رویهم رفته 270 متر طول ، 200 متر عرض و 5 الی 6 متر ارتفاع دارند و مساحت کل محل نیز 54000 مترمربع می باشد . تل باکون که به شماره 189 در تاریخ 18/4/1311 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است ، در سال 1312 توسط پروفسور ارنست هرتسفلد مورد کاوش قرار گرفت. سفالهای ظریف و زیبایی که از این تپه بدست آمده با ظروف سفالی که از قدیم ترین دوره شوش اول پیدا شده شبیه می باشد و دارای قدمتی میان 3500 تا 4000 سال ق . م یعنی حدود 5000 سال قبل است .

10- اثر طبیعی تنگ بستانک ( بهشت گمشده ) :

این تنگ که در امتداد جنوبی ، شمالی به سمت دشت کامفیروز قرار دارد از جمله زیباترین جلوه گاههای طبیعت استان فارس است که دارای چشمه هایی زیبا و آبشارهای کم ارتفاع طبیعی و انواع درختان چسبنده و جنگلی ( بلوط ، کیکم ، بنه ، بادام ) است، وسعت محدوده این تنگ بالغ بر 20000 هکتار است و از سال 1371 به عنوان اثر طبیعی ، ملی در زمره مناطق حفاظتی و در دستور کار شورای عالی محیط زیست برای تصویب نهایی قرار گرفته است، ارزش ذخیره گاهی آبی ، گیاهی این تنگه با توجه به اقلیم خشک جنوب کشور و نیازمندی شدید مردم به استراحت گاهی طبیعی چنان است که باید آن را چون پدیده های نادر و خدادادی حفظ و حراست نمود .

11- آبادی دشتک :

این آبادی در تنگه ای از کوه دشتک در شمال دشت درودزن قرار دارد نحوه ساخت و ساز مساکن روستایی با توجه به شیب و دامنه کوهستان قابل توجه می باشد و در دامنه این کوه آبشاری زیبا و باغات انار قرار دارد .

12- گردنه چر چر :

این گردنه دشت حاصلخیز و زیبای درودزن را به سمت دشت بکان می رساند، چشمه ای کوچک در بالاترین نقطه گردنه وجود دارد که در صورت بازسازی ، مسافرین این مسیر را برای اندکی استراحت پذیرا خواهد شد.

13- چشمه (تنگ ) چاهو :

وجود این چشمه زیبا در دشت کوچک چاهو منبع آبی را برای رهگذران این مسیر به سوی دشت های سرد سیری و شهرستان اقلید تأمین می کند درختان کهنسال بنه و در اطراف این چشمه سایه بان هاآرامش بخش طبیعی مسافرین و گردشگرانی هستند که ترجیح می دهند اندکی در پناه طبیعت بیاسایند .

14- سرآسیاب :

این مکان تفریحی در شمال شهر سیدان و در کنار باغات انار و گردوی آن واقع شده است. این مکان محل خروج آب یک چشمه می باشد که در سالهای گذشته از سوی سازمان میراث فرهنگی استان بهسازی شده است .

15- امامزاده سید محمد از فرزندان امام موسی کاظم (ع) معروف به سلطان ولایت : در فاصله 35 کیلومتری شهرستان مرودشت در نزدیکی روستای سلطان ولایت و در بالای کوه واقع شده و دارای درختان کثیری از انواع مختلف با سایه های بلند جهت آسایش زوار محترم،یک ساختمان و چشمه ای با صفا با آبی سرد و شیرین در سینه کوه که زوار زیادی از قدیم الایام از راههای دور و نزدیک خصوصاً در شبهای جمعه و روزهای تعطیل به زیارت این بقعه متبرکه می آیند بطوری که سالیانه حدود 10000 نفر از این مکان مقدس دیدن می فرمایند و دارای امکانات آب ، برق و ساختمان زائر سرای آن هم در حال ساخت و ساز است .

16- بقعه متبرکه حضرت ایوب نبی(ع) :

در 42 کیلومتری شهرستان مرودشت و 78 کیلومتری شمال شیراز در مسیر جاده " سد درودزن" و در دامنه "کوه ایوب" و مجاورت روستای چمنی" بقعه متبرکه حضرت ایوب نبی(ع) " و همسرش" بانو بی بی رحیمه" قرار دارد ، چشمه ای با صفا با دو حوضچه کوچک و بزرگ و درختان کهنسال زیادی که در کنار بقعه قرار دارد روح انسان را جلا می بخشد ، از قدیم الایام زوار زیادی از راههای دور و نزدیک و کشورهای همجوار جهت دعا و نیایش و گذراندن تعطیلات به این مکان مقدس می آیند بطوری که سالانه 30000 هزار نفر از این محل دیدن   می فرمایند. در گوشه دیگری از این مکان درختچه های موجود است که از دور شبیه گوسفند و به گله " ایوب نبی (ع)" معروف است . این مکان دارای امکانات آب ، برق می باشد و به جهت قدمت زیاد ساختمان ، اداره اوقاف مرودشت در سال 1371 طرح جامع آن را تهیه و بر اساس آن شروع به عملیات عمرانی آن نمود از جمله این فعالیتها: تسطیح تپه ها، ایجاد فضای سبز، محوطه سازی،پارکینگ،نصب اسباب بازی، احداث سرویس بهداشتی ،لوله کشی محوطه، ساخت غسالخانه ، سکوبندی محوطه ، تخریب ساختمان قدیمی  و تجدید بنای جدید با زیر بنای حدود 400 متر مربع که مراحل پایانی آن در حال انجام است.

17- مجموعه سد درودزن :

این تفرجگاه طبیعی در فاصله حدود 90 کیلومتری شمال غربی شهرستان مرودشت و در منتهی الیه قسمت جنوبی بخش کامفیروز قرار دارد و در این مکان علاوه بر وجود دریاچه مصفا و بزرگ درودزن طبیعت بکر و چشم نواز اطراف سد ،وجود جنگلهای طبیعی و امکانات دیگر مجموعه از جمله هتل و مجموعه اقامتی آن و امکانات دریاچه گردی از جمله مزایای آن مجموعه می باشد که هر ساله پذیرای میهمانان زیادی می باشد.

 18- تنگ خوش(تنگ خشک ) سیوند:

 این تفرجگاه طبیعی در فاصله 30 کیلومتری شمال شرقی شهرستان مرودشت و در روبروی دهستان سیوند واقع شده و بصورت تنگه ای است با طول تقریبی 20 کیلومتر و عرض 2 کیلومتر که دارای پوشش گیاهی انبوه و چشم نوازی از درختان بنه ،ارژن، بادام کوهی و  کیکم می باشد و بکر و دست نخورده است . این تفرجگاه بسیار زیباست ، معادن سنگ دوره هخامنشی و کتیبه دوره پهلوی در محدوده این دره واقع شده است  .

19- سد سنگی دا ریوش :

این بنای تاریخی که در زمان هخامنشیان ساخته گردیده نزدیک به سد خاکی داریوش یا درودزن شمال غربی شهرستان مرودشت در بخش کامفیروز واقع است .زمانی که  می خواستند سد خاکی درود زن را بسازند چون این بنای قدیمی زیر آب پنهان می گشت آن را از محل اصلی خود جدا کرده و به محلی دیگر در همان نزدیکی سد خاکی انتقال دادند .این بنا طریقه سد سازی در دوران هخامنشی ار به نمایش می گذارد .